Wszyscy eksperci rynku ochrony zdrowia są zgodni, co do niezmiernie istotnej roli szpitali powiatowych w systemie ochrony zdrowia. Jednak problemy z jakimi borykają się na co dzień szpitale powiatowe, w tym w szczególności nieadekwatny ? w stosunku do pełnionej przez nich roli? poziom ich finansowania, nie pozwala na wykorzystanie ich potencjału.
Od lat jesteśmy zaangażowani w audyty szpitali powiatowych i z naszych obserwacji wynika, że oprócz zbyt niskich przychodów, główne problemy szpitali powiatowych, to:
Powody niskich przychodów szpitali powiatowych należy upatrywać w zmniejszeniu środków na finansowanie szpitali powiatowych z 40% do 30% ogółu środków budżetowych ale przede wszystkim w rozdrobnieniu kontraktów pomiędzy wiele podmiotów leczniczych.
Powodem zbyt wysokich kosztów osobowych jest brak kadry lekarskiej na rynku
i konieczność oferowania lekarzom bardzo korzystnych (często ponad rynkowych) stawek wynagrodzenia (szczególnie w specjalnościach zabiegowych), aby w ogóle było możliwe ich pozyskanie do szpitala powiatowego.
Potrzeby inwestycyjne szpitali wynikają z jednej strony z konieczności dostosowania budynków i pomieszczeń, w których prowadzą one działalność leczniczą do wymagań Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą oraz do wymagań związanych z ochroną przeciwpożarową budynków szpitalnych. Z drugiej strony z koniecznością odtworzenia zużytego techniczne lub technologicznie sprzętu i aparatury medycznej (czego często nie bierze się pod uwagę). Inwestycje dostosowawcze w budynki, to głównie inwestycje związane z dostosowaniem do wymagań bloków operacyjnych, zespołów porodowych, oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii, centralnej sterylizacji a więc komórek organizacyjnych związanych z tzw. oddziałami zabiegowymi. Jednocześnie są to najdroższe komórki zarówno z inwestycyjnego jak i eksploatacyjnego punktu widzenia. Z naszego doświadczenia wynika, że 2/3 szpitali powiatowych potrzebuje dokonania inwestycji dostosowawczych, w tym zakresie, a ich średni koszt waha się w granicach 15–20 mln zł.
Jak temu zaradzić?
Niestety tej sytuacji nie poprawi wprowadzenie tzw. ustawy o „sieci szpitali”. Przychody szpitali powiatowych na pewno się nie zwiększą, kontrakty w dalszym ciągu będą rozdrobnione, nie wpłynie ona na koszty generowane przez szpitale (głównie koszty osobowe) i nie poprawi sytuacji szpitali w obszarze niezbędnych inwestycji, bo dopuszcza funkcjonowanie szpitali nawet dwuoddziałowych – z jednym oddziałem zabiegowym – dla którego będzie konieczne stworzenie pełnego, wymaganego przepisami prawa, zaplecza operacyjnego (bloku operacyjnego, itd.).
Jak wskazują doświadczenia innych krajów szpital celem bilansowania się
i generowania środków na ewentualne dalsze inwestycje (w tym odtworzeniowe
w sprzęt i aparaturę medyczną), powinien zabezpieczać swoim działaniem obszar zamieszkały przez 200–250 tysięcy mieszkańców. W Polsce jeden szpital przypada średnio na około 50 tysięcy mieszkańców a szpitale są czasami od siebie oddalone o…. 10-30 km.
W związku z powyższym proponujemy:
Wprowadzenie powyższego systemu organizacji lecznictwa szpitalnego na poziomie powiatów:
a więc zlikwidowałoby wszystkie główne problemy z jakimi borykają się dzisiaj szpitale powiatowe.
Powyższe propozycję są częścią opracowanego przez FORMEDIS autorskiego programu organizacji systemu ochrony zdrowia.